Stijn de matroos songteksten

Na een reis van zeven weken
Kwam Madeira in het zicht
Iedereen ging brieven schrijven
Op dit heugelijk bericht
Stijn, de stoerste der matrozen
Sprak me aan, tikt' aan z'n pet
En zei: "Dokter, ik wou schrijven
An me meissie, Annebet



Maar een ding is zo bedonderd
'k Ben 't gekrabbel zo verleerd!"
'k Heb papier en pen genomen
En 't adres werd gedicteerd
"Ja," zei Stijn, "wat zal d'r in staan
't Is een kanjer van een vrouw
Maar dat ken j' er zo niet schrijven
Zet maar - dat ik van d'r hou!"



Ik schreef: "Lieve Annebetje
Dit 's een brief uit naam van Stijn
Die je meldt, dat z'n gevoelens
Nog precies dezelfde zijn"
Maar daarmee had Stijn geen vrede
Hij zei: "Bah, wat klinkt dat flauw
Ken ze daar nou wel uit lezen
Dat ik - dat ik van d'r hou?"



'k Heb 't nog duidelijker geschreven
Toen zei Stijn: "Verdraaid nog toe
Wat zal ik er meer van maken
'k Wil wel - maar ik weet niet hoe
'k Sta me gek te prakkizeren
Maar u doet het ook zo gauw
Dokter, staat er nou ordent'lijk
Dat ik, dat ik van d'r hou?"



'k Heb 't hem nog eens voorgelezen
Toen zei Stijn: "Zo is 't allright"
En hij keek door de patrijspoort
Naar een wolkj' in 't verre wijd
Na een diepe stilte zei hij
" 'k Schud het zo niet uit m'n mouw
Maar wil u nog een keer zetten
Dat ik, dat ik van d'r hou?"