Levenswijsheid songteksten

Wie z'n vader heeft vermoord, en z'n moeder heb vergeven
Die is nog veel te goed, voor het soldatenleven



De moordenaar in z'n cel, met zijn roetzwart geweten
Die krijgt nog elke dag zijn koud en warrem eten



Ik krijg als arm soldaat, die 't vaderland moet dienen
Een rottig stukkie kuch met 'n hompie margarine



En als ik sta op wacht, met duizenden gedachten
Dan denk ik bij mezelf: hoe lang moet ik nog wachten



De spin die spint zijn web, om vliegjes mee te vangen
De groten gaan er door, de kleintjes blijven hangen



Laat niet als enig dank, voor 't aangenaam verpozen
De eigenaar van 't bos, de schillen en de dozen



En leg ik op m'n krib m'n eigen uit te rusten
Dan denk ik aan Marie en hare fraaie buste



Maar eenmaal komt de dag, waarop wij allen wachten
Dan gaan we naar de grens om de Belgen af te slachten



Dan schiet de 'zeven-veld' met welgerichte schoten
Dat godvergeten tuig, kartetsen voor de kloten



Maar eenmaal komt de tijd, dat we de rotzooi gaan verlaten
Weg met het regiment, lang leve de soldaten