Verloren idealen songteksten

Wij lijken achteraf twee dwaze dromers
Die snakten naar een nieuwe maatschappij
En spuwden op die ingeslapen slomers
Veel rechtser en bezadigder dan wij
We zijn wel wat bedrogen uitgekomen
De strijd tegen de hebzucht lijkt beslist
Verslagen liggen al je mooie dromen
En heel wat boten hebben we gemist



Het schip met gouden zeilen is gezonken
Het land van melk en honing van de kaart
Er wordt alleen nog veel te veel gedronken
Bij 't allerlaatste vuur, het allerlaatste vuur
Het knapperend vuurtje van de openhaard



Wij konden alles samen steeds bepraten
En liefde was in feite grenzeloos
Daar moest je elkander vrij in kunnen laten
Want jaloezie dat vond jij bar en boos
Mijn woorden spel ik toch zo'n eerlijk wapen
Maar jij hield niet, al speelde jij van wel
Naarmate ik meer nachten niet kon slapen
Verdween de overtuiging uit jo spel



Het schip met gouden zeilen is gezonken
Het land van melk en honing van de kaart
Er wordt alleen nog veel te veel gedronken
Bij 't allerlaatste vuur, het allerlaatste vuur
Het knapperend vuurtje van de openhaard



De kinderen konden zich vrijuit vermaken
In die mooie speeltuin van hun jeugd
Wij konden van die fraaie kreten slaken
't Contact met iedereen was hoogste deugd
Maar junkies mogen niet hun vrienden wezen
En omgaan met een turk is niet gepast
Ze mogen er wel alles over lezen
Excuses vind je bijna op de tast



Het schip met gouden zeilen is gezonken
Het land van melk en honing van de kaart
Er wordt alleen nog veel te veel gedronken
Bij 't allerlaatste vuur, het allerlaatste vuur
Het knapperend vuurtje van de openhaard



Wij lijken achteraf twee dwaze dromers
Die snakten naar een nieuwe maatschappij
Waar zijn wij nu, die ingeslapen slomers
Ik vrees van wel, dus schenk nog mar eens bij