Album: Unbekannt
De Roos

Men zegt van liefde
Dat ze zacht is
Als een lief en teder woord

Men zegt van liefde
Dat ze hard is
En zovaak het geluk vermoord

Men noemt haar
Hunker en verlangen
Men noemt haar
Redder in nood

Ik zeg dat liefde
Als een bloem is
Waarop de zon
Haar stralen strooit

Het is het hart
Zo bang en breekbaar
Zo wankel en zo broos
Ze is de droom van voor 't ontwaken
Omdat ze dan
De waarheid hoort
Ze wacht op wie haar willen plukken
Op wie haar tranen steelt

Zo bang om vroeg te sterven voor ze werkelijk
Heeft geleefd

En is de nacht zo koud en eenzaam
Duurt het wachten veel te lang
Denk dan maar
Dat geluk alleen is
Voor wie er even
Naar verlangt
Denk dan maar dat bittere winters
En dikke lagen sneeuw
Nog nooit hebben verhinderd
Dat de roos het overleeft